Als je vanaf de hoofdstad Tirana verder Albanië intrekt, is de armoede meteen zichtbaar. Hoe dieper je het land en zeker de bergen intrekt des te meer armoede je aantreft. Albanië, heeft dus een enorm grote achterkamer met leed.
Vergeten in krotten, eenzaam, alleen en verlaten, hebben wij hen gevonden door de jaren heen. Het woord menswaardig was en is nog ver te zoeken. Elke dag leven er ouderen en gezinnen in extreme armoede en proberen wij door huizen op te knappen en te helpen met de primaire levensbehoeften, hun leven iets dragelijker te maken.
De gehele Coronacrisis heeft enorm veel effect op iedereen, maar voor landen als Albanië waar ze geheel afhankelijk zijn van toerisme, is het een groot drama, los van de algehele gezondheidszorg dat zeker op het platteland en in de bergen teruggaat tot de middeleeuwen.
Er blijft dus altijd enorm veel geld nodig om de acute leed, waarin wij veel mensen aantreffen te ledigen.